อู่ฮั่น/จีน
ข้อมูลเมือง
อู่ฮั่น เป็นเมืองเอกของมณฑลหูเป่ย์และเป็นเมืองใหญ่สุดในมณฑลเหอเป่ย์ มีพื้นที่ 8,467.11 ตร.กม. (ในเมือง 1,954 ตร.กม.) ประชากร 8,100,000 (พ.ศ. 2549).
แม่น้ำ
เมือง
-
ฮั่นโข่ว (Hankou/漢口) มีประชากรประมาณ 1,500,000 คน
-
อู่ชาง (Wuchang/武昌) มีประชากรประมาณ 1,700,000 คน[1]
-
ฮั่นหยาง (Hanyang/漢陽) มีประชากรประมาณ 900,000 คน
-
นอกเมือง มีประชากรประมาณ 3,900,000 คน
เขต
ในเมือง:
6/ ฮ่องชาน (洪山區)
7/ เขตเจียงอาน (江岸區)
8/ เขตเจียงฮั่น (江漢區)
9/ Qiao-Kou (礄口區)
10/ เขตฮั่นหยาง (漢陽區)
11/ เขตอู่ชาง (武昌區)
12/ เขตชิงชาน (青山區)
นอกเมือง:
1/ Huang-Po (黃陂區)
2/ เขตตงซีหู (東西湖區)
3/ Chai-Dian (蔡甸區)
4/ เขตฮั่นหนาน (漢南區)
5/ เขตเจียงเซี่ย (江夏區)
11/ เขตซินโจว (新洲區)
ประวัติศาสตร์
พื้นที่แรกตั้งหลักปักฐานมากกว่า 3,000 ปีก่อนระหว่างราชวงศ์ฮั่นกลายเป็นพอร์ทยุ่งอย่างยุติธรรมในพอร์ทโฆษณาศตวรรษของสงครามที่มีชื่อเสียงมากที่สุดที่ 3 ในประวัติศาสตร์จีนและเหตุการณ์ศูนย์กลางในRomance ของ 3 ราชอาณาจักร - สงครามของหน้าผาสีแดงสถานที่ใช้ในบริเวณของหน้าผาใกล้อู่ฮั่น รอบเวลานั้นกำแพงแรกสร้างเพื่อป้องกัน Hanyang ตึกในศตวรรษ 8 แรก กลอนของเขาที่ทำตึกตึกที่ฉลองมากที่สุดในจีนทางใต้เมืองมียาวถูกเป็นศูนย์สำหรับศิลปะ (โดยเฉพาะคำกลอน) และสำหรับการเรียนทางปัญญาใต้ไม้บรรทัดมองโกล(ราชวงศ์ธนบัตรเงินตราของจีน)
การคมนาคม
ทางบก
เส้นทางรถไฟขนส่งสายหลักของประเทศ ปักกิ่ง-กว่างตง พาดผ่านทิศตะวันออกของมณฑลหูเป่ย จึงสะดวกต่อการขนส่งปัจจัยการผลิตทั้งในและนอกมณฑล วัตถุดิบที่ขนส่งทางรถไฟในหูเป่ยส่วนใหญ่เป็นประเภทถ่านหิน เหล็ก วัสดุก่อสร้างเช่น ไม้แปรรูป ธัญญาหาร แร่บางชนิด เป็นต้น
ในช่วงทศวรรษที่ 1970 มีการก่อสร้างเส้นทางรถไฟ ผ่านเมืองสำคัญๆ ในมณฑล จากตะวันตกไปตะวันออก จากเหนือล่องใต้ จนถึงปี 1990 มณฑลนี้มีเส้นทางรถไฟรวมระยะทาง 1,673 กิโลเมตรยังมีการบูรณะเส้นทางรถไฟสายเซียงฝัน - ฉงชิ่ง ระยะเมืองเซียงฝัน - อำเภอต๋าเซี่ยน เป็นเส้นทางรถไฟฟ้า ซึ่งนับเป็นสายที่ 3 ของประเทศด้วยทางหลวง
ในปี 2003 โครงการลงทุนก่อสร้างทางหลวงที่สำเร็จไปแล้วได้แก่ ทางด่วนสายอู่ฮั่น - สือเยี่ยน ระยะเซียงฝัน - อู่ฮั่น และเส้นทางเชื่อมต่อระหว่างทางด่วนสายอู่ฮั่น-สือเยี่ยน กับทางด่วนสายเซียงฝัน - จิงโจว รวมเส้นทางขยายทั้งสิ้น 130.5 กิโลเมตร
ทางน้ำ
เส้นขนส่งทางน้ำก็เป็นเส้นทางคมนาคมที่สำคัญในมณฑลหูเป่ย เนื่องจาก มีแม่น้ำสำคัญ 2 สายไหลผ่าน คือ แม่น้ำฉางเจียง (แยงซีเกียง) และแม่น้ำฮั่นเจียง เป็นเส้นทางขนส่งทางน้ำสายหลัก ทั้งนี้เมืองและอำเภอต่างๆกว่าครึ่งหนึ่งในมณฑลหูเป่ยยังใช้เส้นทางน้ำเป็นเส้นทางคมนาคมหลัก ดังนั้นมณฑลนี้จึงมีการอุตสาหกรรมการเดินเรือที่ทันสมัยแห่งหนึ่งของประเทศเมืองท่าต่างๆ อาทิ อู่ฮั่น หวงสือ ซาซื่อ อี๋ชัง มีการเปิดเส้นทางติดต่อกับต่างประเทศมานาน โดยมีท่าเรืออู่ฮั่นเป็นท่าเรือใหญ่ที่สุดของแม่น้ำฉางเจียงตอนล่าง และเป็นท่าเรือที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน เนื่องจากเป็น 1 ใน 8 ท่าเรือที่เปิดใช้ในช่วงจีนปฏิรูปอุตสาหกรรมและเปิดประเทศราวปี 1980 และในปีถัดมาก็เปิดเส้นทางเดินเรือ ขนส่งสินค้าไปฮ่องกง ญี่ปุ่น และประเทศในแถบเอเชียอาคเนย์ สำหรับแม่น้ำฮั่นเจียงนั้น เป็นเส้นทางติดต่อไปยังถิ่นทางตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑล บนที่ราบเจียงฮั่น โดยมีท่าเรือเซียงฝันและท่าเรือเหล่าเหอโข่ว เป็นท่าเรือที่สำคัญ
ทางอากาศ
สถิติเมื่อปี 2000 หูเป่ยมีบริษัทเดินอากาศ 4 แห่ง สนามบินพลเรือน 5 แห่ง สนามบินกองทัพอากาศ 1 แห่ง เปิดเส้นทางบินทั้งในและนอกประเทศ 107 เส้นทาง บินตรงสู่เมืองต่างๆในประเทศ 57 เมือง สนามบินเทียนเหอที่เมืองอู่ฮั่น ยังเป็นสนามบินที่ใหญ่ที่สุดในภาคกลางของประเทศ
การขนส่ง
สะพานแรก : สิ่งแรก Chang Jiang สะพานที่ อู่ฮั่น คือสร้างข้าม แม่น้ำแยงซีเกียง (Chang Jiang) ในปี 1957การถือทางรถไฟโดยตรงข้ามแม่น้ำระหว่างภูเขางู ชิ้นของสถาปัตยกรรม Stalinist ในตอนกลางของจีน
สนามบิน : ท่าอากาศยานนานาชาติ - อู่ฮั่น (Wuhan International Airport, จีน: 武漢天河國際機場)
-
แผนที่ การขนส่ง อู่ฮั่น (จีน)
สะพานแรกเห็นจาก -- ฮั่นหยาง(漢陽)
ความตกลง
- บันทึกความเข้าใจว่าด้วยการสถาปนาความสัมพันธ์เมืองฉันมิตร
- สาขาที่แลกเปลี่ยน : ส่งเสริมและขยายความร่วมมือที่จะเป็นประโยชน์ร่วมกันทางด้านเศรษฐกิจ วัฒนธรรม การท่องเที่ยว การศึกษา การแลกเปลี่ยนประชาชน และการส่งผู้แทนเข้าร่วมในกิจกรรมระหว่างประเทศต่างๆ ของทั้งสองเมือง
ชื่อผู้นำ
H.E.Mr. Tang Liangzhi (Update 01-03-2560)
ผลการดำเนินกิจกรรมภายหลังลงนาม
| ที่ | วัน/เดือน/ปี | กิจกรรม | สถานที่ | ลิงค์อัลบั้มรูปภาพ | ลิงค์อัลบั้มวิดีโอ |
